9,2

Op basis van 32 reviews32 reviews op Zorgkaart Nederland

menu
Terug naar verhalen

Patrick gaat uit van mogelijkheden en kansen

Als zij-instromer begon Patrick Seijmonsbergen anderhalf jaar geleden aan de opleiding tot Verzorgende IG en Maatschappelijke Zorg (niveau 3). Momenteel werkt hij als leerling-werknemer bij woonlocatie Wikke in Arnhem.

Bewoner centraal

Patrick zet de bewoner altijd centraal en gaat uit van mogelijkheden en kansen. “En, van medezeggenschap. Ik betrek de bewoners bij bijna alles wat we doen. Dat vind ik heel belangrijk”, zegt hij. Patrick liet samen met zijn collega’s de bewoners meedenken met de inrichting van de locatie. “Als team hadden we de keuze gemaakt uit een aantal banken die geschikt zijn. Van die longlist hebben we er drie voorgelegd aan de bewoners. Zij kiezen uiteindelijk welke van de drie het wordt.” Ook mogen de bewoners hun eigen deursticker uitkiezen. Straks zijn de gangen van Wikke Wonen net als straten in een dorp!

“Werken bij Wikke voelt niet als werken. Ik krijg er zoveel voor terug. Hiervoor was ik teamleider in een kledingwinkel. Natuurlijk zorgde ik goed voor mijn medewerkers en dat gaf mij ook een goed gevoel. Maar wat kreeg ik er echt voor terug? Het hele commerciële, daar was ik wel klaar mee. Ik wilde écht iets betekenen, het verschil kunnen maken.”

Driestroom is een fijne werkgever. Ze bieden ruimte voor eigen inbreng en initiatief
Patrick SeijmonsbergenBBL-er

Patrick vervolgt: “Ik kan nu bijdragen aan een betekenisvol leven van de bewoners, dat ze meedoen in de maatschappij en erbij horen. Dat vind ik ook zo mooi van het Alledaags Gelukmodel waar we binnen Driestroom mee werken. We kijken echt naar de persoon zelf. Waar heeft hij behoefte aan en wat kan ik hierin betekenen. Neem nou Tom, als ik hem help met douchen zet ik altijd het foute uur van Qmusic op. Samen blèren we alle nummers mee. Heerlijk vind ik maar óók hij dat. En met een andere bewoner kleur ik veel. Zo heeft iedere bewoner zijn eigen behoefte.”

Loslaten

Juist omdat het niet als werk voelt, is het lastig voor Patrick om het los te laten. “Het werken, het bezigzijn met de bewoners is geen werk voor mij. De randzaken zoals administratie bijhouden enzovoorts dat wel. Mijn partner en ik hebben geen kinderen, de bewoners zijn als het ware mijn kinderen, zo voelt het bijna. Zo was laatst Mike, mijn maatje bij Wikke, jarig. Ik hoefde niet te werken maar oh wat vond ik het lastig. Ik wilde langsgaan om hem te feliciteren maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan. Loslaten, lastig hoor.”

Driestroom als werkgever

“Het zijn stuk voor stuk toppers mijn collega’s. We zijn een hecht team en we leren veel van elkaar. Maar ik leer ook veel van de bewoners. Zo zegt bewoner Tom altijd tegen mij, doe jij mijn medicatie maar, jij kan er nog van leren. Als leerling-werknemer mag ik namelijk nog niet alleen medicatie toedienen. Hij denkt dan op zijn manier mee om mij te laten leren. Zo leuk! Driestroom is een fijne werkgever. Ze bieden ruimte voor eigen inbreng en initiatief.” Patrick geeft nog een laatste voorbeeld: “Als je naar buiten kijkt, zie je dat we nog een groot deel van het dak niet gebruiken, zo zonde! Dus samen met mijn collega's hebben we het idee opgevat om hier een daktuin van te maken. We krijgen alle ruimte om dit te onderzoeken. Ik hoop dat deze er snel komt.” En natuurlijk gaat ook dit op z’n Patricks: alle bewoners zijn gevraagd om mee te denken over hoe de daktuin eruit moet komen te zien. En dat leverde bijzondere dingen op, van mannen in strakke zwembroeken tot kippen en een sauna. Er zijn nog genoeg uitdagingen voor Patrick!

Ook aan de slag?